داستان محمد نصیری با روایت شنیدنی جواد خیابانی

محمد نصیری سرشت وزنه‌بردار پیشین ایرانی می‌باشد. وی مجموعاً با ۶ طلای جهان و المپیک شامل پنج بار قهرمانی جهان و یک بار قهرمانی در بازیهای المپیک، پر افتخارترین وزنه‌بردار ایران و یکی از مشاهیر وزنه‌برداری جهان است. او در بازی‌های المپیک ۱۹۶۴، ۱۹۶۸، ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ شرکت کرد و سه نشان شامل یک طلا، یک نقره و یک برنز این بازی‌ها را به دست آورد. وی علاوه بر پنج مدال طلای جهان، یک مدال نقره و سه مدال برنز رقابت‌های قهرمانی جهان را نیز دارد. او سه نشان طلای بازی‌های آسیایی در سال‌های ۱۹۶۶، ۱۹۷۰ و ۱۹۷۴ را در کارنامه دارد. او ۱۵ رکورد جهانی را شامل ۱۰ رکورد در دوضرب، ۳ رکورد در پرس و ۲ رکورد در مجموع به نام خود ثبت کرد. در سال ۱۹۹۵ وی به تالار مشاهیر فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری راه یافت.

نصیری در ۱۳ سالگی وزنه‌برداری را آغاز کرد. وی بیشتر در دستهٔ وزنی ۵۶ کیلوگرم شرکت می‌کرد، اما برای مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۷۳ در هاوانا، وزن بدن خود را به ۵۲ کیلوگرم کاهش داد و چون ۱۰۰ گرم اضافه وزن داشت و فرصتی برای کاهش نداشت. مجبور شد برای این کار موی سر و ابرو خود را بتراشد. وی در هاوانا در یک روز، چهار رکورد جهانی را به ثبت رساند. او تا پایان دوران فعالیت حرفه‌ای خود در دستهٔ ۵۲ کیلوگرم در رقابت‌ها شرکت کرد.