هنرهای رزمی ؛ مبارزه نمادین بین کونگ فو - موی تای

کونگ‌فو (به چینی: 功夫) (به انگلیسی: kung fu/kungfu) یک اصطلاح مشهور چینی است که به معنای مهارت است و برای ماهر بودن در یک کاری استفاده می‌شود ـ اما در حال حاضر به عنوان یک کلمه بین‌المللی تبدیل شده‌است که برای هنرهای‌رزمی‌چینی (ووشو) و کونگ‌فو ایرانی به کار میرود. از جمله مشهورترین نوع آن کونگ فوی چینی یا ووشو ـ یا انواع ایرانی آن کونگ‌فو توآ ، نیو کونگ فو کونگ‌فو توتایما ، کونگ‌فو گرات سان ، کونگ‌فو آزاد (فری کونگ فو) ،هو کونگ فو،نیو کونگ فو،و ... به کار می‌رود. معنای اصلی کونگ فو در زبان چینی تا حدی از آنچه که این روزها از این لغت برداشت می‌شود، متفاوت است. کونگ‌فو در اصل به معنای تخصص فرد در هر مهارتی - نه لزوماً رزمی- می‌باشد. تغییر معنایی این واژه احتمالاً به دلیل ترجمه نامناسب فیلم‌های چینی اتفاق افتاده

موی‌تای (به تایلندی: มวยไทย)به معنی مبارزه تایلندی موی به معنی مبارزه و تای نیز یعنی تایلند این رشتهه ورزشی دارای قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال در کشورهای تایلند و میانمار و کامبوج و مالزی می‌باشد موی‌تای ورزش ملی تایلند و یکی از مهم‌ترین سمبل‌های فرهنگی این کشور است روز ۱۷ مارس در این کشور روز موی‌تای نامیده شده‌است.

موی‌تای یکی از سبک‌های آزاد ورزش‌های رزمی است مبارزات آن به صورت فول کنتاکت و در رینگ برگزار می‌شود.

و به همین دلیل از موی‌تای به عنوان یک رشته خشن و سخت رزمی در دنیا یاد می‌شود.

تکنیک‌های مشت در موی‌تای شباهت زیادی به بوکسدارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساندا نزدیک ساخته‌ است.